• Αρχική
  • Προσωπικά
  • Για άνδρες
  • Για γυναίκες
  • Διάφορα
  • Πες μου!
  • Κρίση μέσης ηλικίας είναι …

κρίση μέσης ηλικίας

ταξίδια στο μυαλό ενός μεσήλικα...

Ζωή : οδηγίες χρήσης…

Posted on August 23, 2017 Written by Dimitris Leave a Comment

Να τη ζεις τη ζωή.

Να κοιμάσαι νωρίς. Η μέρα ξεκινάει από το βράδυ. Πριν πας για ύπνο να έχεις οργανώσει την επόμενη μέρα. Με χαρτί και μολύβι. Μην την αφήνεις στην τύχη. Οι μέρες γίνονται μήνες και οι μήνες γίνονται χρόνια. Μια φορά ζεις. Τίμα την.
Να έχεις τετράδιο με στόχους. Να το τηρείς ευλαβικά. Να τους σκαλίζεις και να τους ξαναγράφεις. Αυτοί είναι ο μπούσουλας της ζωής σου.
Γενικά να γράφεις. Σου κάνει καλό. Αλαφραίνει την ψυχή σου.

Να ξυπνάς νωρίς. Πολύ νωρίς. Εάν το μυαλό σου θέλει να χουζουρέψει να μην το ακούς. Να μάθεις να μη διαπραγματεύεσαι με το μυαλό σου. Να περνάει το δικό σου.
Να κοιτάς τον εαυτό σου στον καθρέφτη και να του χαμογελάς. Και να του μιλάς όμορφα. Φίλος σου είναι. Ο καλύτερος που έχεις.
Να κατεβαίνεις για περπάτημα ή για τρέξιμο όπου κι αν μένεις. Τουλάχιστον για 20λεπτά. Ζεσταίνει τις μηχανές σου.
Να ακούς κάτι την ώρα που περπατάς. Εμπνευσμένες ομιλίες. Εμπνευσμένους ανθρώπους. Μ’ένα σμπάρο 2 τρυγόνια.
Να χαμογελάς σε αυτούς που συναντάς. Να τους λες καλημέρα. Κι ας μη σου λένε. Κάποιο λόγο θα’χουν.
Να κοιτάς την ομορφιά τριγύρω σου. Παντού υπάρχει.
Να φτιάχνεις ένα όμορφο πρωινό. Όχι μόνο για σένα.
Να μπαίνεις στο ντους και να το απολαμβάνεις. Να αφήνεις τις σκέψεις έξω.
Να ντύνεσαι όμορφα.

Να φροντίζεις τον εαυτό σου σαν να ήταν ο σημαντικότερος άνθρωπος στον κόσμο. Είσαι. Απλά δε στο’παν.
Να βρίσκεις 15 λεπτά για να διαβάζεις. Κάθε μέρα. Περιόρισε τα social. Μην ανοίξεις τηλεόραση. Είναι ψέμα ότι δεν υπάρχει χρόνος. Εσύ θα τον βρεις. Κανείς δεν στον χαρίζει. Όπως και τη ζωή.
Να πηγαίνεις στη δουλειά σου με κέφι. Ακόμα κι αν δεν τη γουστάρεις. Αν χρειαστεί να βρεις άλλη. Όσο είσαι εκεί όμως να την τιμάς. Έτσι τιμάς τον εαυτό σου.
Να παραδίδεις 10Χ τον μισθό σου. Ακόμα κι αν είναι μικρός. Για σένα το κάνεις.
Να δουλεύεις ομαδικά. Και να ζεις συλλογικά. Δεν γίνεται αλλιώς.

Να τρως δεκατιανό. Να σε προσέχεις σαν τα μάτια σου. Μια μπανάνα, ή ένα μήλο. Μην παραμυθιάζεσαι. Εύκολο είναι.
Να κάνεις παρέα με τους καλύτερους. Αυτούς που έχουν κάτι παραπάνω από σένα. Αυτό που θέλεις. Μην τους φοβάσαι. Μην τους ζηλεύεις. Αυτοί θα σε πάνε παραπάνω. Γίνεσαι αυτός που κάνεις παρέα. Βάλε τον πήχυ ψηλά.
Να χαίρεσαι με τη χαρά του άλλου.
Να πίνεις μπόλικο νερό.
Και να αναπνέεις βαθιά. Να φουσκώνει η κοιλιά σου όταν το κάνεις. Κι ας μην είναι της μόδας.

Να βλέπεις λιγότερο τηλεόραση. Μια ώρα να κόψεις τη μέρα έχεις γλιτώσει 360 ώρες, δηλαδή 9 εργάσιμες εβδομάδες. Όταν οι άλλοι θα έχουν 12 μήνες εσύ θα έχεις 14.
Να μην πιστεύεις στην τύχη. Εσύ τη φτιάχνεις. Χώνεψέ το και θα αλλάξει όλη σου η ζωή.

Να τη ζεις τη ζωή. Όταν γελάς να γελάς. Όταν κλαις να κλαις, όταν πονάς να πονάς. Δεν είσαι από πορσελάνη. Δεν θα σπάσεις. Οι πορσελάνες είναι για τη βιτρίνα.
Να περνάς χρόνο με τον εαυτό σου. Μην το φοβάσαι. Δεν είναι μοναξιά. Είναι κακό να μην μπορείς να κάτσεις μόνος σου μαζί του και να πρέπει να’χει κάτι πάντα ανοιχτό. Σαν να’χεις μουσαφίρη και να τον παρατάς μόνο. Όλες οι λύσεις είναι μέσα σου. Στο μυαλό σου και στην καρδιά σου. Χαμήλωσε το θόρυβο. Κλείσε τη φασαρία και θα σου φανερωθούν. Ο Θεός είναι μέσα σου λένε. Αυτό εννοούν.

Να χρησιμοποιείς και το μυαλό σου και την καρδιά σου. Εσύ θα βρεις πότε το ένα και πότε το άλλο. Σαν τον καλό μάγειρα που ξέρει πότε να βάλει αλάτι και πότε πιπέρι.
Να σε βγάζεις βόλτα. Να σε πηγαίνεις σινεμά. Κι όπου αλλού γουστάρετε. Να νιώσεις ότι σε αγαπάς και σε τιμάς. Δεν το ξέρει. Η ζωή σου είναι η σχέση σου με τον εαυτό σου.
Μη σκοτίζεσαι για τις γνώμες των άλλων. Να τις ακούς. Αλλά πρώτα να ακούς τη δική σου.
Να κλείνεις τα μάτια και να ονειρεύεσαι.

Να κάνεις πάντα μια καλή πράξη. Να βοηθάς τους τριγύρω σου. Ειδικά αυτούς που δεν ξέρεις. Η οικογένειά σου δεν σταματάει στα παιδιά σου. Όλοι είναι οικογένειά σου. Έτσι μόνο θα ευτυχήσεις. Δεν γίνεται αλλιώς.
Να κρατάς ημερολόγιο με τις ομορφιές της ζωής. Κάθε μέρα έχει τουλάχιστον 100. Να τις γράφεις όλες. Άμα δεν τις γράφεις φεύγουν. Θαύματα τα λέει ο Δάσκαλός μου. Το ότι περπατάς είναι ένα από αυτά. Γράψτο. Μην το προσπερνάς.
Μην κουτσομπολεύεις. Κοίτα τη δουλειά σου. Μόνο τον εαυτό σου ορίζεις.
Να την ψάχνεις. Να ρωτάς. Να διαβάζεις. Να μην πιστεύεις όλα όσα νομίζεις.

Να εξελίσσεσαι κάθε μέρα. Μέχρι την τελευταία σου.
Να αγαπάς το διπλανό σου. Πρώτα όμως να αγαπάς τον εαυτό σου. Δεν έχεις άλλο. Μη γελιέσαι. Μόνος έρχεσαι και μόνος φεύγεις από τον κόσμο αυτό. Χωρίς τα παιδιά σου. Χωρίς το αμάξι σου. Χωρίς τα λεφτά σου.
Μόνο η αγάπη χωράει στις αποσκευές σου. Αυτή που πήρες και αυτή που έδωσες.
Μόνο αγάπη υπάρχει.
Γι’ αυτό είσαι εδώ.

Στέφανος Ξενάκης – https://www.facebook.com/stefanos.xenakis/ 

Αναδημοσίευση με άδεια του δημιουργού. Η έμφαση σε λέξεις (bold) είναι του midlife.gr.

πηγή: https://www.facebook.com/stefanos.xenakis/posts/10155636362517445 

 

 

Filed Under: Για άνδρες, Για γυναίκες, Διάφορα, Προσωπικά Tagged With: αγάπη, άνδρες, γυναίκες

Στα μέσα της διαδρομής

Posted on September 9, 2013 Written by Dimitris Leave a Comment

father-in-midlife(άρθρο από αναδημοσίευση)

Είμαι χορτασμένος από τα λόγια σας για το πόσο καλός μπαμπάς είμαι. Καμιά φορά σκέφτομαι ότι υπερβάλετε. Ισως και να υπερβάλετε. Βασικά είμαι ένας κανονικός μπαμπάς. Δεν θα μπορούσε να ’ταν και διαφορετικά κι αν ήταν διαφορετικά θα ΄μουν ενας ανόητος και μισός.

Και εξηγούμαι για να σας προλάβω:

Στα 56 μου, με ένα παιδί 2 ½ ετων και μια εξαιρετική γυναίκα 29 ετών και ένα μωρό που έρχεται… ΑΛΟΙΜΟΝΟ μου αν είχα άλλες προτεραιότητες από το παιδί και τη γυναίκα μου, από τη γυναίκα μου και το παιδί μου.

ΑΛΟΙΜΟΝΟ ΜΟΥ!

Μ’ αρέσει να παρατηρώ τον κόσμο, να μπλέκω αναμεσα σας, να λέμε βλακειούλες, να αναλύουμε σοβαρά τα πράγματα,  να γράφω τα άρθρα μου, να φωτογραφίζω… αλλά όλα αυτά είναι δευτερεύοντα, για να μη σας πώ τριτεύοντα.

Μια στιγμή! Γιατί τα γράφω όλα αυτά;

Τα γράφω για να υπερασπιστώ τους άνδρες σας.

Τους άνδρες σας που 99 στις 100 φορές ηλικιακά είναι κατά πολύ μικρότεροι από εμένα. Το γράφω σήμερα αυτό το άρθρο γιατί το ’χω σκεφτεί πολλές φορές, όταν διαβάζω αναρτήσεις σας ή σχόλια όπου διακρίνω λίγο θυμό, λίγη πίκρα, λίγη έκπληξη…. Όχι μόνο λίγη… αλλά και πολύ (αρκετές φορές).

Μα είναι απλό:

Οι άνδρες σας έχουν (και είναι απόλυτα φυσικό) κι άλλες προτεραιότητες: π.χ. καριέρα… ή άγχος για τα χρήματα… ή μεγάλη διάθεση για διασκέδαση, να πάνε στο γήπεδο, σε ένα μπαρ ή ακόμα-ακόμα (μην ουρλιάξετε) άγχος για επιβεβαίωση.

Το να είσαι άνδρας γύρω (+ -) στα 35 είσαι στο πικ της δημιουργικότητας σου. Το μυαλό και το κορμί είναι ακριβώς στα μέσα της κούρσας των 100 μέτρων… εκει δλδ που ο Μπολτ (όλες ξέρετε ποιος είναι Μπόλτ) σηκώνει το κορμί κι αρχίζει και επιταχύνει.

Μην μπερδεύετε την γυναικεία ιδιοσυγκρασία με την ανδρική. Αλλωστε εμείς είμαστε ατελή όντα.

Να τους αγαπάτε τους άνδρες σας, να τους χαϊδεύετε, να τους υπερασπίζεστε και πάνω από όλα να τους καμαρώνετε.

Ως ατελή όντα χρειαζόμαστε κάθε στιγμή την επιβεβαιώση και την αγκαλιά μιας γυναίκας (δεν ενοοώ ερωτικά) για να γεμίσουμε τις μπαταρίες μας. Σε έναν κόσμο τόσο απάνθρωπα φαλλοκρατικά φτιαγμένο, η θέση του άνδρα (σας) είναι πολύ δύσκολη, έστω και αν στα (γυναικεία σας μάτια) φαίνονται όλα εύκολα.

Και επειδή μιλάω βασικά σε μανούλες και εγκυούλες θέλω να σας πω ότι η γέννηση ενός παιδιού είναι το μεγαλύτερο θαύμα της φύσης, στο οποίο ο άνδρας είναι φυσικά συνδημιουργός, αλλά στιγμιαίως… Το όλο θαύμα «μαγειρεύται» στην κοιλίτσα σας με υλικά από το παντοπωλείο του είναι σας. Εμείς είμαστε παρατηρητές… λάτρεις… μαγεμένοι… αφοσιωμένοι… αλλά πάντα κάτι μπορεί να μας αποσπάσει έστω και για ένα δευτερόλεπτο την προσοχή.

Ναι, είναι πιο απλό να είσαι πατέρας από το να είσαι μάνα.

Όμως –πιστέψτε με- θα έδινα πάρα πολλά για να βρεθώ έστω και για μια μέρα στην θέση της Ολιβ… στη θέση κάθε μάνας.

Να αγαπάτε τους άνδρες σας… ειδικά όταν είναι στα μέσα της διαδρομής (των 100 μέτρων) και το’χουν ανάγκη.

Μην τους (πολύ) γκρινιάζετε και μην τους ζητάτε να κάνουν (συνεχώς) πράγματα που δεν είναι στην φύση τους. Τους αποδιοργανώνετε εντελώς.

Αντε πηγαίνετε τώρα.

Πού να πάτε;

Μα να τους κάνετε μια αγκαλιά… έτσι χωρίς συγκεκριμένο λόγο.

Εσείς έχετε εσωτερική αυτό-ενέργεια… εμείς θέλουμε μια εξωτερική μπαταρία…. Χαχαχαχαχαχαχα!

Trust me!

Μάνος

Πηγή : http://www.eimaimama.gr/2012/08/oi-antres-suzugoi.html

Filed Under: Για γυναίκες Tagged With: men, άνδρες

Γκρίζα μαλλιά στην κεφαλή; Not so bad news !

Posted on August 16, 2013 Written by Dimitris Leave a Comment

mdilife-crisis-and-grey-hairΔύο από τις μεγάλες αγωνίες, ανδρών και γυναικών, είναι οι ρυτίδες και οι .. γκρίζες τρίχες. Ε; Πες την αλήθεια!

Φτάνει κάποια στιγμή στην ζωή που δαπανάς αρκετό χρόνο και αρκετά χρήματα στο να εξαφανίσεις υπάρχουσες ρυτίδες ή προσπαθείς να καθυστερήσεις την εμφάνιση νέων.Καλά κάνεις!

 

Με τις τρίχες όμως τι γίνεται; Χαλάρωσε, η μόδα είναι σύμμαχος.

Αντί να βάφεις τις γκρίζες τρίχες μαύρες κτλ, τώρα μπορείς χωρίς τύψεις να βάφεις τις υπόλοιπες, γκρίζες.

Είναι μόδα σε (τςςς) λέω.

Grey is the new black – αλήθεια είναι, το είπε και η Rihanna.

Να, δες τι λέει σε αυτό το ειδησεογραφικό site

Ανακουφίστηκες τώρα; 😛

Filed Under: Για γυναίκες Tagged With: hair, midlife crisis, γυναίκες

Εγώ …

Hello, είμαι ο Δημήτρης ... ή ο Κώστας; ή μήπως ο Βαγγέλης; χμμ, μήπως η Μαρία; Δεν έχει σημασία το όνομα. Αυτό που έχει σημασία είναι οτι έφτιαξα αυτό το blog για να τα λέμε, σχετικά με τα νέα πράγματα που εμείς οι 40άρηδες και βάλε αντιμετωπίζουμε στην ζωή. Καλώς ήρθες !

Έλα να συνδεθούμε ντάρλινγκ

  • LinkedIn
  • Pinterest
  • RSS
  • Twitter

Προτάσεις

Follow @dsimadis

Οι πρώτες δημοσιεύσεις

ένα καινούριο ταξίδι ξεκινά…

Γιατί ρε φίλε;

Κρίση μέσης ηλικίας και εκπαίδευση

Το χρονικό ενός midlife … ατυχήματος ! (ή απλά, όταν το σώμα σε προδίδει)

Ρουβίτσος στα 40;

Προτάσεις

Διαφήμιση

Copyright © 2025 · Focus Pro On Genesis Framework · WordPress · Log in